ლაშა ბუღაძის პიესის მიხედვით დადგმული სპექტაკლი “სულიერი არსებები”, რომლის რეჟისორიცაა დავით საყვარელიძე, აერთიანებს ისეთ აქტუალურ თემებს, როგორებიცაა ადამიანის პირადი სამყარო, პირადი სიამოვნებები, ოჯახი, მეგობრობა, ღალატი, რელიგია, ქართველი ხალხის მენტალიტეტი...

თბილისის თეატრალური ფესტივალის საერთაშორისო პროგრამით წარმოდგენილი სპექტაკლების ნაწილი ფიქრის, განსჯისა და დისკუსიის საგანი გახდა. უკვე გამოთქმულ შთაბეჭდილებებსა და დაწერილ რეცენზიებს ემატება კიდევ ერთი, საინტერესო წერილი  მექსიკელი რეჟისორისა და მსახიობის, გაბრიელა მუნოზის, მონოსპექტაკლის შესახებ... 

11 ნოემბერს გორის გიორგი ერისთავის სახელობის დრამატულმა თეატრმა კიდევ ერთი პრემიერა შესთავაზა საზოგადოებას. პიესის ავტორი, ლეილა არაბული გახლდათ,  რომლისთვისაც ეს სადებიუტო ნაწარმოები იყო, ხოლო დამდგმელი რეჟისორი, სოსო ნემსაძე გახლავთ... 

დიდი დრო არ არის გასული მას შემდეგ რაც რუსთაველის თეატრი რობერტ სტურუას შემოქმედებითი აქტივობის გარეშე დარჩა. გასულ თეატრალურ სეზონს ის ვერცერთი პრემიერით ვერ შეუერთდა...

ზოგჯერ იდეა, მისთვის გათვალისწინებულ საზღვრებს სცდება, ზოგჯერ კი, პირიქით – ახლო მდებარე სივრცესაც ვერ ითვისებს. ვასო აბაშიძის სახელობის მუსიკისა და დრამის თეატრში წარმოდგენილი ტრაგედიის „რომეო და ჯულიეტა“ იდეამ არა თუ მაყურებელთა დარბაზის, არამედ სცენაზე წარმოდგენილი მორგის კარს ვერ გამოაღწია...

უცნაურია იჯდე სცენაზე და ისე ადევნებდე თვალს სპექტაკლს. ამჯერად, რუსთაველის თეატრის დიდ სცენაზე მიგვიჩინეს ადგილი, რობერტ სტურუასა და ანდრო ენუქიძის მიერ დადგმული სპექტაკლის “ვთამაშობთ სტრინდბერგს” სანახავად...

მოხსენება წაკითხული იქნა საქართველოს თეატრალურ საზოგადოებაში 2012 წლის 12 ივლისს

გასული თეატრალური სეზონის შეჯამება უპრიანი იქნება დავიწყოთ სამწუხარო ფაქტით, რაც უკავშირდება რუსთაველის თეატრის სამხატვრო ხელმძღვანელის რობერტ სტურუას გათავისუფლებას. გასული სეზონი ამ შემაშფოთებელი ფაქტით დაიწყო, რომელიც ნამდვილი შოკი იყო არა მხოლოდ თეატრალური საზოგადოებისთვის, არამედ რიგითი მოქალაქისთვისაც...

ისევ საკუთარი პროფესიის სპეციფიკისა და მისი სადღეისო მდგომარეობის შაფასებით დავიწყებ. უკვე კარგა ხანია კრიტიკა თავის კუთვნილ ადგილს ეძებს თეატრში. გასულ საუკუნეში ეს ადგილი თეატრის ისტორიის, საუკეთესო შემთხვევებში კი მისი მხატვრული დონის შექმნაში გამოიხატებოდა...

თ.ჩხეიძის "მარია  სტუარტი"  და  გ. კაპანაძის  "მარიამ სტუარდის" შედარებითი ანალიზი

ილიაუნის თეატრის სპექტაკლ „ხარმსის“  ნახვამ ამ ავტორის პირველად წაკითხვის ბედნიერება მომანიჭა. რასაკვირველია მესმის, რომ მაინც და მაინც კარგი ტონი არ არის ჩემს მიერ პირველივე წინადადებაში გამოცხადებული ლიტერატურული უვიცობის აღიარება...

"'ნადირობის სეზონი" რუსთაველის თეატრში 

პოსტ სტურუასეული რუსთაველის თეატრში თითქმის ერთი წლის შემდეგ ქვეყნის პირველი თეატრის სცენაზე კვლავ კლასიკური ნაწარმოები გაცოცხლდა...